Το περασμένο καλοκαίρι, ηγέτες που εκπροσωπούν 11 παγκόσμιες θρησκείες, από ανατολικές θρησκείες όπως ο Βουδισμός, ο Ινδουισμός, ο Ζωροαστρισμός και το Μπαχάι έως Αβρααμικές θρησκείες όπως ο Χριστιανισμός, ο Ιουδαϊσμός και το Ισλάμ, συγκεντρώθηκαν στη Χιροσίμα της Ιαπωνίας και υπέγραψαν την Έκκληση της Ρώμης για την Ηθική της Τεχνητής Νοημοσύνης.
Γιατί οι εκπρόσωποι αυτών των σχολών σκέψης, οι οποίες μερικές φορές απέχουν τόσο πολύ μεταξύ τους, υπέγραψαν αυτήν την έκκληση για μια ανθρώπινη προσέγγιση στην ανάπτυξη της τεχνολογίας; Επειδή μοιράζονται ανησυχίες για τους τρόπους με τους οποίους η ανθρωπότητα θα επηρεαστεί από την τεχνητή νοημοσύνη.
Ο Πάολο Μπενάντι Φραγκισκανός μοναχός, καθηγητής ηθικής στο Παπικό Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο και σύμβουλος τεχνολογίας στο Βατικανό ήταν παρών στην υπογραφή και σύμφωνα με άρθρο του στους Financial Times όλα έγιναν σε μια ατμόσφαιρα αγαστής συνεργασίας. Οι παρόντες ήθελαν να συμβάλουν σε ένα μέλλον στο οποίο καμία τεχνολογική καινοτομία δεν θα μπορούσε ποτέ να χρησιμοποιηθεί για μαζική καταστροφή.
Η στιγμή της αλλαγής που αντιμετωπίζουμε, θεωρεί ο Μπενάντι είναι τόσο βαθιά που θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε τις ευκαιρίες και τις κρίσεις της με την Αναγέννηση – μια εποχή αταξίας και μετασχηματισμού που αποσταθεροποίησε την καθιερωμένη τάξη του μεσαιωνικού κόσμου. Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες μετατοπίστηκαν από μια κοσμοθεωρία με επίκεντρο την Ευρώπη και την Καθολική Εκκλησία σε μια παγκόσμια προοπτική, με νέες χώρες, λαούς και πόρους. Η θρησκευτική ενότητα της Ευρώπης κατακερματίστηκε και μια νέα οικονομική τάξη αποδυνάμωσε τις παραδοσιακές δομές.
Στους αιώνες που μεσολάβησαν, η Εκκλησία άλλαξε την άποψή της για την τεχνολογία: τώρα θεωρείται ως παράγοντας κοινωνικού μετασχηματισμού, του οποίου οι επιπτώσεις πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η τεχνολογική καινοτομία γίνεται αντιληπτή ως παράγοντας κοινωνικής δικαιοσύνης και όχι ως δογματικό ζήτημα. Η Εκκλησία δεν θεωρεί την Τεχνητή Νοημοσύνη ως κίνδυνο (όπως συνέβη με το τηλεσκόπιο του Γαλιλαίου), αλλά ωθεί τις θρησκείες να αναρωτηθούν για άλλη μια φορά τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και ποια είναι η θέση του ανθρώπου σε αυτό το νέο σύμπαν που αποτελείται από ζωντανά όντα και νοήμονες μηχανές.
Η μετατόπση των συνόρων του υπαρξιακού ορίζοντα
Είναι επομένως δική μας ευθύνη να αναρωτηθούμε ποια πρέπει να είναι η σωστή χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης τονίζει ο Φραγκισκανός μοναχός. Είμαστε μάρτυρες της γέννησης ενός νέου συνόλου δογμάτων που μετατοπίζουν τα σύνορα του υπαρξιακού ορίζοντα. Στη Σίλικον Βάλεϊ, οι ερμηνείες του Πίτερ Τιλ για τον αείμνηστο καθηγητή του Στάνφορντ, Ρενέ Ζιράρ, υποδηλώνουν ότι η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Ο Ίλον Μασκ προωθεί τον λεγόμενο μετα-ανθρωπισμό, στον οποίο οι άνθρωποι συγχωνεύονται με την τεχνολογία. Ο επιστήμονας υπολογιστών Τίμνιτ Γκεμπρού πρότεινε τον όρο Tescreal – έναν νεολογισμό για φιλοσοφίες που φαντάζονται ένα μέλλον βελτιωμένων ανθρώπων και υποδηλώνει ότι τα επιβλαβή έργα δικαιολογούνται από την απειλή της ανθρώπινης εξαφάνισης.
Ο Μπενάντι επικαλείται τη ρήση του αείμνηστου Πάπα Φραγκίσκου: «Δεν ζούμε μια εποχή αλλαγής αλλά μια αλλαγή εποχής».
Ο διάδοχος του Φραγκίσκου συνέχισε να τονίζει τη σημασία της Τεχνητής Νοημοσύνης. Σε μια από τις πρώτες του ομιλίες, εξήγησε το νόημα πίσω από την απόφασή του να πάρει το όνομα Λέων ΙΔ΄. Αυτό αναφερόταν στον Λέοντα ΙΓ΄, ο οποίος προήδρευσε της Εκκλησίας μετά τη βιομηχανική επανάσταση και μίλησε κατά της ανισότητας και υπέρ των εργαζομένων. Ο Πάπας Λέων έχει επισημάνει τα όρια μιας νέας βιομηχανικής επανάστασης. Σήμερα, η Τεχνητή Νοημοσύνη, και όχι οι γραμμές παραγωγής, είναι αυτή που οδηγεί τη σύγχρονη κοινωνική αλλαγή.
Φέτος, το Βατικανό φιλοξένησε στελέχη από την Google, την Meta, την Anthropic και την Palantir σε ένα συνέδριο για την Τεχνητή Νοημοσύνη, την ηθική και την εταιρική διακυβέρνηση.
Η Εκκλησία, σύμφωνα με τον Μπενάντι, ελπίζει να χρησιμοποιήσει το κοινωνικό της δόγμα για να προστατεύσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την εργασία. Δεν πρόκειται για πολιτική ιδεολογία, αλλά μάλλον για θεολογική και ηθική σκέψη που προκύπτει από τη χριστιανική πίστη – ένα σύνολο αρχών, διδασκαλιών και κατευθυντήριων γραμμών που αναπτύχθηκαν σε σχέση με τα κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά προβλήματα του σύγχρονου κόσμου. Δεν είναι μόνο για τους Καθολικούς, τονίζει ο Μπενάντι αλλά και για την υπόλοιπη κοινωνία.
Σύφωνα με τον μοναχό και καθηγητή, στη σύγχρονη εποχή του συλλογικού αποπροσανατολισμού, η Καθολική Εκκλησία και άλλες θρησκείες θεωρούν τους εαυτούς τους ως συντρόφους όσων αναζητούν νόημα.
Πηγή: ot.gr
Διαβάστε επίσης: Οι Ασιάτες διαπραγματευτές κατακλύζουν την Ουάσινγκτον - Ποιο είναι το παρασκήνιο