Η βρετανική κυβέρνηση λέει πώς δεν έχει ούτε μια …πένα στην τσέπη για να πληρώσει συντάξεις και ως εκ τούτου θα αναγκαστεί να αυξήσει την ηλικία συνταξιοδότησης στα …74, γράφει η Telegraph.
Στη Γερμανία, η υπουργός Οικονομικών Κατερίνα Ράιχε θέλει να αυξήσει το όριο για σύνταξη μόνο στα …70.
Στη Γαλλία, το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Συντάξεων αξιώνει να ανεβεί η νόμιμη ηλικία συνταξιοδότησης από τα 64 στα 66,5 έτη, ως «τη μόνη επιλογή για τη διάσωση του ασφαλιστικού συστήματος!
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν την πρόκληση της αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης λόγω της αύξησης του προσδόκιμου, αλλά και του δημογραφικού.
Στην Ολλανδία, για παράδειγμα, η οποία διαθέτει ένα από τα πιο γενναιόδωρα συστήματα στον κόσμο, περισσότεροι από δύο εκατομμύρια συνταξιούχοι κινδυνεύουν να δουν τις συντάξεις τους να μειώνονται τον επόμενο χρόνο. «Αφενός, το προσδόκιμο αυξάνεται και μαζί του η διάρκεια της συνταξιοδότησης, και αφετέρου, οι αποδόσεις των επενδυμένων αποταμιεύσεων μειώνονται απότομα», τονίζουν οι ειδικοί. Και δεν είναι βέβαιο ότι άλλα συστήματα θα αντέξουν καλύτερα. Παντού, υπάρχουν λιγότεροι συνεισφέροντες στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ οι συνταξιούχοι ζουν περισσότερο.
Εφιαλτικό πρόβλημα
Στη Βρετανία, η κυβέρνηση των Εργατικών υπόσχεται ότι «δεν θα διστάσει να λάβει υπόψη την επείγουσα ανάγκη για μεταρρύθμιση», με ό,τι αυτό σημαίνει.
Κατά την παρουσίαση του σχετικού σχεδίου, η υπουργός Εργασίας και Συντάξεων Λιζ Κένταλ προειδοποίησε ότι οι συνταξιούχοι θα έχουν πλέον « πολύ χαμηλά εισοδήματα, πολύ υψηλούς κινδύνους και ένα ασφαλιστικό σύστημα που είναι πολύ άνισο».
Σχεδόν οι μισοί από τους μελλοντικούς συνταξιούχους δεν θα έχουν αρκετά χρήματα για να ζήσουν. Ένα πολιτικά εφιαλτικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί.
Η κυβέρνηση του Κιρ Στάρμερ, δαπανώντας όλο και περισσότερα στην άμυνα λόγω της …ρωσικής απειλής, παραδέχεται πώς δεν έχει πόρους για την αύξηση των δημόσιων συντάξεων. Προσπαθεί να ενθαρρύνει τις εταιρείες να συνεισφέρουν περισσότερο σε ιδιωτικά προγράμματα, αναβιώνοντας μια επιτροπή που χρονολογείται από την εποχή του Τόνι Μπλερ για να εξετάσει τι πήγε στραβά στο ασφαλιστικό και να βρει τρόπους για να το διορθώσει θα προσφέρει μια λύση.
Επί του παρόντος, η ελάχιστη εισφορά σε ένα επαγγελματικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα είναι 8%, κατανεμημένη μεταξύ του εργαζομένου και του εργοδότη, με τις εταιρείες να υποχρεούνται να προσθέσουν τουλάχιστον 3%.
Η πόλη του Λονδίνου ζητά εδώ και καιρό αύξηση στο 12%, η οποία θα ευθυγραμμίσει το Ηνωμένο Βασίλειο με την Αυστραλία. Στη χώρα των καγκουρό, οι εταιρείες καταβάλλουν ολόκληρο το ποσό σε ένα ταμείο χωρίς οι εργαζόμενοι να χάνουν τις μισθοδοτικές τους καταστάσεις.
Θυσία των συντάξεων
Στη Γερμανία , η Χριστιανοδημοκράτισσα υπουργός υπουργός Οικονομικών, Ράιχε πιέζει συνεχώς για υψηλότερη ηλικία συνταξιοδότησης, πυροδοτώντας έντονες αντιδράσεις και μέσα στους κόλπους της κυβέρνησης συνασπισμού. «Το αίτημά της υπουργού Οικονομικών για αύξηση του εργασιακού βίου όχι μόνο συναντά την έντονη αντίθεση του εταίρου της στον συνασπισμό, του SPD, αλλά διχάζει και το ίδιο της το κόμμα.
Σε συνέντευξή της στην Frankfurter Allgemeine Zeitung, η Ράιχε υποστήριξε ότι «δεν μπορεί να αποδώσει καλά μακροπρόθεσμα το γεγονός ότι εργαζόμαστε μόνο τα δύο τρίτα της ενήλικης ζωής μας και περνάμε το ένα τρίτο στη σύνταξη».
Η δημογραφική αλλαγή και η αύξηση του προσδόκιμου ζωής καθιστούν την αύξηση του εργασιακού βίου «αναπόφευκτη». Η Γερμανίδα υπουργός Οικονομικών επικαλείται διεθνείς συγκρίσεις: Ενώ οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ εργάζονται κατά μέσο όρο 1.800 ώρες ετησίως, στη Γερμανία είναι μόνο 1.340.
Ωστόσο, αυτό το επιχείρημα είναι αίολο. Με ηλικία συνταξιοδότησης τα 67 έτη και μέσο προσδόκιμο 78,2 έτη για τους άνδρες και 83,2 έτη για τις γυναίκες, ο ισχυρισμός ότι το ένα τρίτο της ενήλικης ζωής περνάει στη σύνταξη είναι, για να μην ειπωθεί κάτι άλλο, είναι μαθηματικά αμφισβητήσιμος. Επιπλέον, η διεθνής σύγκριση αγνοεί το υψηλό ποσοστό μερικής απασχόλησης στη Γερμανία, το οποίο συμβάλλει σημαντικά στις χαμηλότερες μέσες ετήσιες ώρες εργασίας.
Ευρεία αντίσταση από την πολιτική και την κοινωνία
Η κριτική από το ίδιο το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα της Ράιχε είναι ιδιαίτερα εκρηκτική. Ο Κρίστιαν Μπέουμλερ, αντιπρόεδρος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης Υπαλλήλων (CDA), χαρακτήρισε μάλιστα την υπουργό ως «ακατάλληλη».
Το SPD απορρίπτει επίσης κατηγορηματικά την πρόταση της Ράιχε. «Κάθε περαιτέρω αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης θα ισοδυναμούσε με μείωση των συντάξεων. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να αποδεχτούμε», ανακοίνωσε το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.
Αντ’ αυτού, οι Σοσιαλδημοκράτες βασίζονται σε εναλλακτικές λύσεις, όπως η αυξημένη μετανάστευση, η δυνατότητα για περισσότερες ώρες εργασίας για τις γυναίκες και η διεύρυνση του κύκλου των συνεισφερόντων στην υποχρεωτική συνταξιοδοτική ασφάλιση.
Η κοινωνική διάσταση της «θυσίας»
Από την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης δεν θα πληγούν άλλωστε οι συνήθως, καλά αμειβόμενοι ακαδημαϊκοί ή οι διευθυντές που μπορούν συχνά να συνεχίσουν την εργασία τους μέχρι τα βαθιά γεράματα. Θα πληγούν κυρίως χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι σε απαιτητικές σωματικά δουλειές. Αυτές οι κοινωνικές ομάδες, ειδικότερα, συχνά έχουν ήδη σημαντικά προβλήματα υγείας που δύσκολα να μπορούν να συνεχίσουν να εργάζονται μέχρι τα 70 τους.
«Η συζήτηση σχετικά με την ηλικία συνταξιοδότησης είναι τελικά ένα ζήτημα κοινωνικών προτεραιοτήτων», λένε οι ειδικοί. « Θέλουμε μια κοινωνία στην οποία οι άνθρωποι πρέπει να εργάζονται μέχρι… θανάτου ή μια κοινωνία που θα τιμά τα επιτεύγματα της ζωής των πολιτών της;», προσθέτουν», διερωτάται η εφημερίδα Stuttgarter Nachrichten. Οι δημογραφικές προκλήσεις είναι πραγματικές, αλλά δεν πρέπει να τις επωμίζονται εκείνοι που έχουν ήδη αφιερώσει ολόκληρη την εργασιακή τους ζωή στην ευημερία μας.
Πηγή: naftemporiki.gr
Διαβάστε επίσης: Αμερικανικοί δασμοί: Οι επιπτώσεις ανά κλάδο στην ΕΕ- Ποιος θα χάσει τα περισσότερα