Είναι το θέμα που έχει βάλει φωτιά στους Γάλλους πολιτικούς. Ονομάζεται φόρος Ζούκμαν. Η πρόταση είναι να εισαχθεί ένας νέος φόρος για τους πολύ πλούσιους. Η αρχή είναι απλή: οι "υπερπλούσιοι", οι οποίοι υπόκεινται σε φόρο εισοδήματος όπως όλοι οι φορολογούμενοι, να πληρώνουν κάθε χρόνο το 2% της συνολικής αξίας της περιουσίας τους.
Ο φόρος αυτός θα εφαρμοζόταν σε άτομα των οποίων η περιουσία υπερβαίνει τα 100 εκατομμύρια ευρώ, κάτι που θα αντιστοιχούσε σε 1.800 άτομα στη Γαλλία.
Για τους υποστηρικτές της, η ιδέα αυτή είναι ένα εργαλείο φορολογικής δικαιοσύνης σε μια εποχή δημοσιονομικής αυστηρότητας, όταν τα κράτη μέλη καλούνται να δαπανήσουν περισσότερα για την ασφάλεια και την άμυνα.
Η Giulia Varaschin, σύμβουλος πολιτικής στο Φορολογικό Παρατηρητήριο της ΕΕ, επισημαίνει ότι πρόκειται για ένα " πολύ δημοφιλές μέτρο" μεταξύ των πολιτών, αλλά και "σε όλο το πολιτικό τοπίο".
Ένα άλλο πλεονέκτημα, σύμφωνα με την Τζούλια Βαρασιν, είναι ότι η πρόταση αυτή "αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα, δηλαδή ότι οι υπερπλούσιοι πληρώνουν λιγότερους φόρους".
Η ιδέα αυτή αποτελεί την αφετηρία της σκέψης του Γάλλου οικονομολόγου Γκαμπριέλ Ζούκμαν. Με το μέτρο αυτό, προτείνει να διορθωθεί μια μορφή φορολογικής ανισότητας κατά την οποία οι πλουσιότεροι πληρώνουν λιγότερους φόρους από τον υπόλοιπο πληθυσμό.
Ο Γάλλος οικονομολόγος Gabriel Zucman.
Όμως ο ισχυρισμός αυτός αμφισβητείται από άλλους οικονομολόγους.
"Δεν θα επηρεάσει μόνο τους δισεκατομμυριούχους. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτός ο φόρος θα επηρεάσει επίσης τους επιχειρηματίες που έχουν αναπτύξει τις επιχειρήσεις τους και τις οικογενειακές επιχειρήσεις", λέει ο Μίκαελ Πετιζάν, επικεφαλής οικονομολόγος της Waterloo Asset Management και καθηγητής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβέν.
Ο κίνδυνος επομένως θα είναι να δούμε τις επιχειρήσεις να μειώνουν τις επενδύσεις τους.
"Τα τελευταία 30 χρόνια, οι 500 πλουσιότεροι άνθρωποι στη Γαλλία αυξήθηκαν από το 6% του εθνικού ΑΕΠ στο 42% σήμερα", απαντά η Τζούλια Βαρασίν.
Αναπλήρωση των ταμείων χωρίς περικοπές στον προϋπολογισμό
Σύμφωνα με τον Γκαμπριέλ Ζούκμαν, το μέτρο αυτό θα επέτρεπε να αναπληρωθεί μέρος του γαλλικού ελλείμματος χωρίς να γίνουν βαθιές περικοπές στον προϋπολογισμό. Ο φόρος θα μπορούσε να αποφέρει περίπου 20 δισεκατομμύρια ευρώ στη γαλλική κυβέρνηση.
"Ουσιαστικά, όταν μιλάμε για την εξεύρεση χρημάτων για να γεμίσει ο προϋπολογισμός, μπορούμε είτε να μειώσουμε τις δημόσιες δαπάνες, πράγμα που θα σήμαινε περικοπή των κοινωνικών παροχών, των συντάξεων και της υγειονομικής περίθαλψης, είτε να εισπράξουμε περισσότερα χρήματα, ιδίως από τους ανθρώπους που δεν πληρώνουν ήδη καθόλου", συνοψίζει η Giulia Varaschin.
Το σωρευτικό αποτέλεσμα σε επίπεδο ΕΕ θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο, καθώς εκτιμάται ότι ένας τέτοιος φόρος θα απέφερε στα κράτη μέλη 67 δισεκατομμύρια ευρώ.
Όμως τα στοιχεία αυτά αφήνουν τον Μ. Πετιζάν σε αμηχανία.
"Δεν νομίζω ότι θα φτάσουμε στα 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Κάποιες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 5 δισεκατομμύρια, αλλά αναρωτιέμαι ακόμη και εγώ. Νομίζω ότι είναι ακόμη και πιθανό να μην αποφέρει καθόλου χρήματα", λέει ο οικονομολόγος.
"Υπάρχει μια δυναμική προσαρμογής της συμπεριφοράς που συχνά υποτιμάται πολύ από τους οικονομολόγους, η οποία σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν αφήνουν να τους εκμεταλλευτούν. Χρησιμοποιούνται στρατηγικές για να προσπαθήσουν να αποφύγουν αυτόν τον φόρο", συνεχίζει.
Ένας πρόσθετος φόρος εγείρει την απειλή της φοροδιαφυγής από τους υπερπλούσιους. Το επιχείρημα αυτό απορρίπτεται από το Ευρωπαϊκό Φορολογικό Παρατηρητήριο.
"Τα στοιχεία που διαθέτουμε σχετικά με τη φυγή κεφαλαίων μετά από αυξήσεις φόρων, με άλλα λόγια το γεγονός ότι οι πλούσιοι εγκαταλείπουν τη χώρα τους μετά από μια αύξηση της φορολογίας, δείχνει ότι η φορολογική φυγή είναι πολύ, πολύ οριακή. Και σύμφωνα με όλα τα στοιχεία που έχουμε, είχε πάντα αμελητέα οικονομική επίδραση", εξηγεί η Τζούλια Βαρασίν.
Η κατάσταση στην Ευρώπη
Στην ΕΕ, μόνο η Ισπανία εφαρμόζει φόρο αλληλεγγύης για τις μεγάλες περιουσίες τα τελευταία τρία χρόνια. Ισχύει για καθαρή περιουσία 3 εκατομμυρίων ευρώ και άνω. Το Υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζει την "ευεργετική επίδραση" του μέτρου αυτού. Το μέτρο αυτό προοριζόταν να είναι προσωρινό μόνο για τα φορολογικά έτη 2022 και 2023, αλλά η εφαρμογή του παρατάθηκε τελικά επ' αόριστον.
Ωστόσο, η ιδέα να πληρώσουν οι πλουσιότεροι φορολογούμενοι προκαλεί αναστάτωση σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η Νορβηγία , η οποία δεν είναι μέλος της ΕΕ, επιβάλλει φόρο περιουσίας 1,1% για περιουσιακά στοιχεία άνω των 1,7 εκατομμυρίων ευρώ. Το Εργατικό Κόμμα, το οποίο κέρδισε τις γενικές εκλογές στις αρχές του μήνα, έχει δεσμευτεί να διατηρήσει αυτό το σύστημα.
Στην Ελβετία, η οποία δεν είναι μέλος της ΕΕ, ο πλούτος φορολογείται, αλλά το ποσοστό ποικίλλει από καντόνι σε καντόνι. Επί του παρόντος διεξάγεται πολιτική συζήτηση. Στις 30 Νοεμβρίου, οι ψηφοφόροι θα κληθούν να αποφασίσουν για τη φορολόγηση των κληρονομιών. Η πρωτοβουλία προτείνει τη φορολόγηση κληρονομιών άνω των 53 εκατομμυρίων ευρώ (50 εκατομμύρια ελβετικά φράγκα) με συντελεστή 50%, με στόχο τη χρηματοδότηση της κλιματικής μετάβασης.
Ο Μ. Πετιζάν προσδιορίζει, ωστόσο, αυτά τα δύο τελευταία παραδείγματα.
"Η Ελβετία και η Νορβηγία είναι δύο πολύ πλούσιες χώρες με πολλά κεφάλαια. Στη Νορβηγία, ξέρετε, έχετε ένα κολοσσιαίο κρατικό ταμείο πλούτου, και στην πραγματικότητα έχουν μια μικρή αμηχανία πλούτου στη Νορβηγία, και στην Ελβετία επίσης", εξηγεί.
Άλλα κράτη μέλη φορολογούν πολύ υψηλά εισοδήματα, αλλά επί συγκεκριμένων περιουσιακών στοιχείων.
Στη Γαλλία , ο φόρος πλούτου δεν υπάρχει από το 2018, αλλά έχει αντικατασταθεί από φόρο επί του πλούτου των ακινήτων. Αυτός ισχύει μόνο για περιουσιακά στοιχεία ακινήτων με καθαρή αξία άνω του 1,3 εκατ. ευρώ.
Μέχρι το 2001, οι Κάτω Χώρες είχαν φόρο περιουσίας. Στο εξής, θα εφαρμόζεται φόρος 36% επί των "πλασματικών αποδόσεων" των περιουσιακών στοιχείων. Το σύστημα καλύπτει τις δεύτερες κατοικίες, τις αποταμιεύσεις και τις μετοχές.
Στο Βέλγιο, επιβάλλεται εισφορά αλληλεγγύης σε ορισμένους τίτλους.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, διεξάγεται συζήτηση για τη φορολόγηση των υπερπλουσίων, των ατόμων των οποίων η περιουσία υπερβαίνει τα 11 εκατομμύρια ευρώ (10 εκατομμύρια λίρες). Η πρόταση, που υποστηρίζεται από ΜΚΟ, στελέχη του Εργατικού Κόμματος και τον Γάλλο οικονομολόγο Τομά Πικετί, προβλέπει φόρο 2% σε αυτά τα πολύ πλούσια άτομα. Οι Συντηρητικοί αντιτίθενται σε αυτήν για τους ίδιους λόγους με τον φόρο Zucman: φυγή των επενδυτών.
Πηγή: euronews.com