Τρία πράγματα αξίζει να κρατήσει κανείς από την -εν πολλοίς αναμενόμενη- χθεσινή απόφαση της Fed να μειώσει τα επιτόκια κατά 25 μονάδες βάσης: πρώτον το γεγονός ότι παρά τις πιέσεις αντιστάθηκε στα «θέλω» του Τραμπ, δεύτερον ότι οι εκτιμήσεις για την πορεία των μελλοντικών επιτοκίων κινούνται σε μεγάλο εύρος και τρίτον ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα άνοιξε έναν κύκλο μείωσης επιτοκίων, ακριβώς τη στιγμή που πολλές άλλες αλλάζουν πλεύση…
Και το τελευταίο ιδιαίτερα είναι ένα σπάνιο φαινόμενο στην ιστορία των παγκόσμιων κεντρικών τραπεζών.
Σε μια ψηφοφορία με 11 ψήφους έναντι 1, η οποία κατέδειξε μία πολύ μεγαλύτερη συναίνεση από ό,τι ανέμενε η Wall Street, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Ανοικτής Αγοράς μείωσε το βασικό επιτόκιο δανεισμού κατά 25 μ.β. θέτοντας το επιτόκιο δανεισμού μίας ημέρας σε ένα εύρος μεταξύ 4,00%-4,25%.
Ο νεοδιορισθείς κυβερνήτης Στίβεν Μίραν, και «εκλεκτός» του Τραμπ, ήταν ο μόνος πολιτικός που καταψήφισε και υποστήριξε μείωση κατά μισή μονάδα.
Οι κυβερνήτες Μισέλ Μπόουμαν και Κρίστοφερ Γουόλερ, οι οποίοι είχαν διαφωνήσει στη συνεδρίαση του Ιουλίου, ψήφισαν και οι δύο υπέρ της μείωσης κατά 25 μονάδες βάσης. Όλοι διορίστηκαν από τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος πιέζει διακαώς την Fed να μειώσει το κόστος δανεισμού γρήγορα και επιθετικά. Κάτι το οποίο μέχρι στιγμής δεν φαίνεται να του βγαίνει, παρά το γεγονός ότι ο Πάουελ έδωσε σήμα για συνέχιση της χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής…
Η Fed «δεν υπέκυψε»
Είναι πραγματικά σημαντικό ότι υπήρξε μόνο μία διαφωνία στην απόφαση της Ομοσπονδιακής Τράπεζας για μείωση των επιτοκίων, δήλωσε ο Ντέιβιντ Κέλι, επικεφαλής παγκόσμιας στρατηγικής στην JPMorgan Asset Management. Ενώ οι Γουόλερ και Μπόουμαν θέλουν και οι δύο θέση του προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, δεν ήταν πρόθυμοι να πάνε κόντρα στη συναίνεση, δήλωσε σε συνέντευξή του στο CNBC.
«Για μένα, το γεγονός ότι δεν πρόκειται να υποκύψουν για να πουν 50 μονάδες βάσης τώρα, ακόμα κι αν θέλουν περισσότερη χαλάρωση της Fed, νομίζω ότι αυτό είναι ένα πολύ θετικό σημάδι, επειδή δείχνει ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα ως θεσμός θεωρεί την ανεξαρτησία της εξαιρετικά σημαντική και δεν πρόκειται να υποκύψει και να κάνει αυτό που θέλει η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή», δήλωσε ο Κέλι.
Τι αποκαλύπτει το «dot plot»
Παράλληλα με την απόφαση για τα επιτόκια, οι αξιωματούχοι στο dot plot, που καταγράφει τις ατομικές τους προσδοκίες, φανερώνουν δύο ακόμη μειώσεις πριν από το τέλος του έτους. Το ιδιότυπο αυτό σύστημα με τις κουκίδες, ωστόσο, έδειξε μεγάλο επίπεδο απόκλισης, με ένα dot, πιθανώς του Μίραν, να δείχνει συνολικά 1,25 ποσοστιαίες μονάδες σε πρόσθετες μειώσεις φέτος.
Το διάγραμμα γίνεται ανώνυμα, με μία κουκκίδα για κάθε συμμετέχοντα στη συνάντηση, αλλά ο Μιράν έχει υποστηρίξει πολύ χαμηλότερα ποσοστά. Εννέα από τους 19 συμμετέχοντες υπέδειξαν μόνο μία ακόμη μείωση φέτος, ενώ 10 είδαν δύο, κάτι που υποδηλώνει κινήσεις στις συναντήσεις του Οκτωβρίου και του Δεκεμβρίου. Ένας αξιωματούχος δεν ήθελε καμία μείωση, συμπεριλαμβανομένης αυτής της Τετάρτης.
«Η πλειοψηφία της FOMC στοχεύει τώρα σε δύο ακόμη περικοπές φέτος, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα περιστέρια στην επιτροπή βρίσκονται πλέον στο τιμόνι», δήλωσε ο Simon Dangoor, επικεφαλής μακροοικονομικών στρατηγικών σταθερού εισοδήματος στην Goldman Sachs Asset Management. «Πιστεύουμε ότι θα χρειαζόταν μια σημαντική ανοδική έκπληξη στον πληθωρισμό ή στην ανάκαμψη της αγοράς εργασίας για να βγει η Fed από την τρέχουσα πορεία χαλάρωσης».
Η διαφορετική πορεία της Fed
Η Fed με την απόφασή της αυτή φαίνεται ότι κινείται κόντρα στο παγκόσμιο ρεύμα, κάτι που οι επενδυτές δεν έχουν δει εδώ και πολλά χρόνια, ειδικά όσον αφορά τη χαλάρωση της πολιτικής. Ο υπόλοιπος κόσμος, επομένως, ίσως χρειαστεί να προετοιμάζεται για αναταράξεις…
Έχουν υπάρξει τέσσερις μεγάλοι παγκόσμιοι κύκλοι χαλάρωσης από την εισαγωγή του ευρώ το 1999, συμπεριλαμβανομένου του τρέχοντος. Στους προηγούμενους τρεις, η Fed ήταν είτε μία από τις πρώτες μεγάλες κεντρικές τράπεζες που κινήθηκαν, όπως συνέβη το 2019, είτε μεταξύ των πιο επιθετικών μειώσεων επιτοκίων, όπως συνέβη στην περίπτωση της κατάρρευσης των dotcom.
Αλλά από πέρυσι η Fed τηρεί στάση αναμονής, προκαλώντας την οργή του Ντόναλντ Τραμπ. Έτσι τώρα βρίσκεται σε μια προσπάθεια να προλάβει το χαμένο έδαφος από άλλες νομισματικές αρχές, ιδίως έναντι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Τράπεζας του Καναδά, οι οποίες έχουν μειώσει τα επιτόκια κατά 200 και 225 μονάδες βάσης αντίστοιχα σε αυτόν τον κύκλο.
Χθες, πάντως η Τράπεζα του Καναδά ανακοίνωσε μείωση του βασικού της επιτόκιο κατά 25 μονάδες βάσης στο 2,50%. Ενώ η απόφαση ήταν ευρέως αναμενόμενη, έρχεται μετά από μια παρατεταμένη παύση στον κύκλο μείωσης των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών.
Τα απόνερα…
Αυτή η πολιτική απόκλιση μπορεί να προκαλέσει απόνερα και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Ο πιο άμεσος και προφανής αντίκτυπος της απόκλισης πολιτικής στην αγορά γίνεται αισθητός στις αγορές συναλλάγματος, καθώς το δολάριο αποδυναμώνεται για άλλη μια φορά μετά από ένα καλοκαίρι σχετικής σταθερότητας. Η απρόβλεπτη – και ανεπιθύμητη – ισχύς του εγχώριου νομίσματος θα μπορούσε να περιπλέξει τη ζωή πολλών κεντρικών τραπεζών σε όλο τον κόσμο.
Πάρτε για παράδειγμα την ΕΚΤ. Οι αξιωματούχοι αναμένουν ήδη ότι ο δομικός πληθωρισμός θα υποχωρήσει από τον στόχο του 2%, με αποτέλεσμα το 2027 να διαμορφωθεί στο 1,8%. Μεγάλο μέρος της αύξησης του ευρώ/δολαρίου κατά 15% από την αρχή του έτους θα έχει ήδη ενσωματωθεί στα μοντέλα τους.
Το ευρώ βρίσκεται ήδη σε τροχιά για τη μεγαλύτερη ετήσια άνοδό του έναντι του δολαρίου από το 2003. Εάν η ισχύς του νομίσματος και η ανάπτυξη που υπονομεύεται από τους δασμούς μειώσουν ακόμη περισσότερο τον πληθωρισμό, μήπως αυτό σημαίνει ότι η ΕΚΤ θα χρειαστεί να αρχίσει να μειώνει ξανά τα επιτόκια;
Ίσως. Αλλά αυτό θα ενείχε τον κίνδυνο μείωσης του βασικού επιτοκίου, το οποίο βρίσκεται σήμερα στο 2% και βρίσκεται στη μέση του ουδέτερου εύρους της ΕΚΤ (1,75%-2,25%), σε ενισχυτικό έδαφος.
Με βάση ορισμένα μέτρα, το «πραγματικό» προσαρμοσμένο στον πληθωρισμό επιτόκιο της περιοχής είναι ήδη κάτω από το «R-star», το μακροπρόθεσμο ουδέτερο επιτόκιο που ούτε επιταχύνει ούτε επιβραδύνει την ανάπτυξη.
Οι επιπτώσεις στις μετοχές
Η χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής της Fed ιστορικά ήταν ούριος άνεμος για τις παγκόσμιες μετοχές, όταν εξετάζεται αποκλειστικά υπό το πρίσμα των επιτοκίων πολιτικής. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν αυτές οι μειώσεις επιτοκίων ακολουθήθηκαν από «ομαλές προσγειώσεις» – δηλαδή, χωρίς ύφεση – κάτι που είναι λογικό.
Η αγορά φαίνεται ήδη να ελπίζει ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί ξανά.
Οι ολοένα και πιο ήπιες προσδοκίες της Fed, σε συνδυασμό με τις ελπίδες για «ομαλή προσγείωση» και την αισιοδοξία γύρω από την τεχνητή νοημοσύνη και τις μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες, έχουν συμβάλει στην ανάκαμψη των παγκόσμιων μετοχών από τον Απρίλιο. Πολλοί βασικοί δείκτες έχουν ανέλθει σε νέα ρεκόρ, σημειώνοντας εντυπωσιακά διψήφια κέρδη στην πορεία.
Αλλά πόσο από αυτό περιλαμβάνεται ήδη «στην τιμή»; Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι θα μπορούσε να υπάρχει περισσότερο περιθώριο.
Με το βλέμμα στο… μέλλον
Κατά τη γνωστή χρηματοοικονομική ρήση: οι προηγούμενες επιδόσεις δεν αποτελούν ένδειξη για τα μελλοντικά αποτελέσματα. Ωστόσο, όπως υπογραμμίζουν οι Financial Times, η τρέχουσα χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής στις ΗΠΑ αναγκάζει τους επενδυτές να χρησιμοποιήσουν τα ημερολόγια και τις παροιμίες τους. Αυτά υποδηλώνουν ότι οι περισσότερες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων θα πρέπει να ωφεληθούν εάν η χαλαρότερη νομισματική πολιτική ενισχύσει την οικονομία των ΗΠΑ – όπως φαίνεται να αναμένουν οι αναδυόμενες αμερικανικές μετοχές και ομόλογα. Η αδυναμία του δολαρίου, ωστόσο, μπορεί να φέρει την ανατροπή.
Παραδοσιακά, όταν η Fed επαναλαμβάνει την χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής μετά από αρκετούς μήνες αναμονής και καταφέρνει να αποτρέψει μια ύφεση, ο S&P 500 σημειώνει ισχυρή άνοδο: τα τελευταία 40 χρόνια, η μέση άνοδος ένα χρόνο μετά την πρώτη μείωση είναι περίπου 15%, σύμφωνα με την Goldman Sachs. Στις παραδοσιακές εταιρείες με χαμηλές επιδόσεις περιλαμβάνονται οι τράπεζες, των οποίων τα περιθώρια κέρδους υποφέρουν όταν μειώνονται τα επιτόκια, και οι ασφαλιστικές εταιρείες, των οποίων οι αποδόσεις υποφέρουν το ίδιο. Στις νικήτριες περιλαμβάνονται οι κλασικές αμυντικές εταιρείες όπως οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και οι τηλεπικοινωνίες.
Το αδύναμο δολάριο
Αυτό που είναι διαφορετικό αυτή τη φορά είναι ότι το δολάριο αποδυναμώνεται. Όταν η Fed ξεκίνησε για πρώτη φορά τη μείωση των επιτοκίων πριν από ένα χρόνο, το νόμισμα συνόδευε την άνοδο των μετοχών. Αλλά φέτος, παρά το γεγονός ότι οι μετοχές ξεπέρασαν σύντομα την αναταραχή του Απριλίου που σχετίζεται με τους δασμούς, το δολάριο συνέχισε την πτωτική του πορεία.
Σε σύγκριση με ένα καλάθι εμπορικών εταίρων των ΗΠΑ, έχει χάσει το ένα δέκατο της αξίας του από τον Ιανουάριο, λόγω των προσδοκιών για χαμηλότερα επιτόκια που έρχονται και, ιδίως, των κινδύνων για την ανεξαρτησία της ίδιας της Fed. Πολλοί αναλυτές αναμένουν περαιτέρω πτώση.
Οι φόβοι για την αποδυνάμωση του δολαρίου δεν είναι καλοί για το ζωώδες πνεύμα των ξένων επενδυτών. Ενώ οι μετοχές που σχετίζονται με την τεχνητή νοημοσύνη εξακολουθούν να προσελκύουν πιστούς οπαδούς, η Bank of America έχει μιλήσει για μια άνοδο του εμπορικού ισοζυγίου ABD — Οτιδήποτε εκτός από το δολάριο —.
Πηγή: ot.gr
Διαβάστε επίσης: Ποιοι και γιατί ζητούν «μπλόκο» στα πακέτα με ρούχα από την Κίνα