Σε καθεστώς επιβίωσης μοιάζει να έχουν μπει κινεζικές βιομηχανίες στην Κίνα, καθώς βλέπουν τις πωλήσεις τους στις ΗΠΑ είτε να βαίνουν μειούμενες με κατακόρυφο ρυθμό είτε να σταματούν εντελώς.
Δεν είναι λίγοι οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων που στοχεύουν να μειώσουν το κόστος μισθοδοσίας ακόμη και κατά περίπου 30% για να παραμείνουν ανταγωνιστικοί έναντι άλλων κινεζικών εταιρειών, οι οποίες έχουν σταματήσει να πωλούν στις ΗΠΑ λόγω των υψηλών δασμών και τώρα επιδιώκουν να προσελκύσουν τους καθιερωμένους πελάτες τους, ακόμη και στην Αυστραλία.
Σε πολλές περιπτώσεις όπου έχουν ήδη μειώσει κατά το ήμισυ το εργατικό δυναμικό τους από την αρχή της πανδημίας, δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω περικοπές. Αντ’ αυτού, μειώνουν τις βάρδιες και ζητούν από τους εργαζομένους να πάρουν άδεια άνευ αποδοχών – μια πρακτική που γίνεται όλο και πιο συνηθισμένη και έχει μετατραπεί σε μια κρυφή αποπληθωριστική δύναμη στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου.
Καθεστώς απασχόλησης στην Κίνα
Το ποσοστό ανεργίας στην Κίνα παρέμεινε γύρω στο 5%, καθώς ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ αύξησε τους δασμούς στις εισαγωγές από την Κίνα κατά 30 ποσοστιαίες μονάδες φέτος. Η Ουάσιγκτον και το Πεκίνο παρέτειναν τη Δευτέρα την αναστολή των δασμών για άλλα 90 ημέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων οι δασμοί δεν θα επιστρέψουν στα τριψήφια επίπεδα του Απριλίου.
Ωστόσο, οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι η υποαπασχόληση – η οποία, όπως και σε άλλες οικονομίες, δεν καταγράφεται στα στοιχεία – επιδεινώνεται λόγω των υψηλότερων φόρων και της βιομηχανικής πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας, συμπιέζοντας το εισόδημα των εργαζομένων, υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη τους για το μέλλον και ωθώντας τους να ξοδεύουν λιγότερα.
Η εμπιστοσύνη των καταναλωτών παραμένει κοντά σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, οι λιανικές πωλήσεις έχουν εξασθενήσει και ο πληθωρισμός τον Ιούλιο ήταν μηδενικός.
Ένα τρελό μοντέλο
Η Alicia Garcia-Herrero, επικεφαλής οικονομολόγος της Natixis για Ασία και Ειρηνικό, εξήγησε στο Reuters πως είναι οι εργαζόμενοι στον μεταποιητικό τομέα της Κίνας που υποφέρουν, ενώ οι εξαγωγές – και η οικονομία – συνεχίζουν να αυξάνονται παρά τους δασμούς των ΗΠΑ.
«Είναι οι άνθρωποι που πλήττονται από αυτό το μοντέλο τεράστιου ανταγωνισμού, χαμηλότερων τιμών, και ως εκ τούτου πρέπει να μειώσετε το κόστος, και ως εκ τούτου πρέπει να μειώσετε τους μισθούς. Είναι μια σπείρα σε κίνηση», είπε. «Το μοντέλο είναι τρελό. Στην περίπτωση αυτή, αν πρέπει οι βιομηχανίες να εξάγουν με ζημιά, τότε καλύτερα να μην το πράττουν».
Οι στατιστικές δεν θα αποκαλύψουν τους Κινέζους εργαζομένους ως «τους κύριους χαμένους» στον εμπορικό πόλεμο, επειδή «δεν θα μείνουν άνεργοι, αλλά θα πάρουν άδεια άνευ αποδοχών ή θα εργάζονται λιγότερες ώρες», συμπλήρωσε.
Ενώ οι κινεζικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά 21,7% σε ετήσια βάση τον Ιούλιο, αυξήθηκαν κατά 9,2% προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά 16,6% προς την Ένωση Χωρών Νοτιοανατολικής Ασίας και κατά 14,8% προς την Αυστραλία.
Αιφνιδιαστική πτώση
Οι εργοστασιάρχες στρέφονται επίσης προς τους προσωρινούς εργαζόμενους, προσλαμβάνοντάς τους για νέες παραγγελίες και απολύοντάς τους όταν η ζήτηση μειώνεται. Δεν είναι λίγοι όσοι παραδέχονται πως προτιμούν τις προσωρινές συμβάσεις, ώστε να μην χρειάζεται να πληρώνουν σύνταξη ή ασφάλιση, ως μια λύση ώστε να μην βρεθούν οι εταιρείς σε αδιέξοδο.
Αυτό καθιστά την προσωρινή εργασία συνηθισμένη στην Κίνα, ειδικά μεταξύ των σχεδόν 300 εκατομμυρίων μεταναστών από την ύπαιθρο. Παρατηρείται ωστόσο πτώση στην αμοιβή σε 14 γιουάν ανά ώρα από 16 γιουάν πέρυσι, οι ουρές όσων περιμένουν για συνεντεύξεις εργασίας μεγαλώνουν κάθε μέρα, αλλά τα εργοστάσια δεν έχουν τόσο μεγάλη ζήτηση.
«Εάν οι μισθοί στον τομέα της μεταποίησης μειωθούν, τότε η ευρύτερη οικονομία θα υποστεί αποπληθωριστική πίεση», τόνισε στο Reuters ο Richard Yarrow, ερευνητής στο Mossavar-Rahmani Center for Business and Government της Harvard Kennedy School.
«Αυτό είναι σίγουρα ένα αυξανόμενο πρόβλημα για ορισμένους από τους λιγότερο εξειδικευμένους τύπους μεταποίησης στην Κίνα, όπως τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, τα έπιπλα και τα απλά ηλεκτρονικά είδη».
Πηγή: ot.gr
- Διαβάστε επίσης: Ο πλούτος της Ευρώπης: Ποια έθνη κατέχουν το μεγαλύτερο μερίδιο;