Αν είστε εφοπλιστής, ίσως ανακουφιστήκατε. Αν είστε ναυλομεσίτης, πιθανόν τρίβετε τα χέρια σας. Αν όμως κοιτάτε μακροπρόθεσμα, ίσως χρειάζεται να κρατήσετε μια επιφυλακτική στάση. Η πρόσφατη εμπορική και ενεργειακή συμφωνία ΗΠΑ – ΕΕ φέρνει στα πρωτοσέλιδα υποσχέσεις για χρυσές εποχές στη ναυτιλία. Αλλά όπως κάθε συμφωνία, έτσι κι αυτή έχει διπλή όψη γιατί ελλοχεύουν νέες εξαρτήσεις, οικονομικές στρεβλώσεις και μια παγκόσμια αγορά που μεταβάλλεται.
Η δασμολογική συμφωνία μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρωπαϊκής Ένωσης ήρθε να βάλει τέλος σε μια πολυετή περίοδο εμπορικής αστάθειας και γεωπολιτικών εντάσεων. Το πιο ηχηρό της αποτέλεσμα για τη ναυτιλία είναι η δέσμευση της Ε.Ε. να εισάγει ενεργειακά προϊόντα αξίας 750 δισ. δολαρίων από τις ΗΠΑ μέχρι το 2028, με επίκεντρο το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) και το πετρέλαιο.
Για τα LNG carriers και τα δεξαμενόπλοια, αυτό σημαίνει αυξημένη ζήτηση, μεγαλύτερες αποστάσεις μεταφοράς και, φυσικά, περισσότερα έσοδα. Οι εισαγωγές από τις ΗΠΑ υποκαθιστούν προμήθειες από τη Ρωσία ή τη Μέση Ανατολή, κάτι που μεταφράζεται σε περισσότερα τονομίλια, δηλαδή περισσότερα έσοδα ανά μεταφορά.
Οι αναλυτές της Fearnleys μιλούν για ξεκάθαρα θετικό αντίκτυπο, ενώ εκείνοι της Jefferies κάνει λόγο για «απομάκρυνση του εμπορικού κινδύνου» για τη ναυτιλία.
Ακόμα και η απειλή αυξημένων δασμών στα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα προς τις ΗΠΑ αντιμετωπίστηκε ηπιότερα απ’ ό,τι φοβούνταν οι αγορές. Ο κλάδος των car carriers-πλοία μεταφοράς αυτοκινήτων απέφυγε τον «εφιάλτη» ενός 30% δασμού και περιορίστηκε σε ένα διαχειρίσιμο 15%, με τη μεταφορά να θεωρείται διατηρήσιμη.
Πού κρύβεται το ρίσκο
Όμως κάθε νέα συμφωνία έχει και τα ψιλά γράμματα. Παρά τα φαινομενικά κέρδη, η ναυτιλία βρίσκεται αντιμέτωπη με νέου τύπου εξαρτήσεις και προκλήσεις:
1. Η ενεργειακή εξάρτηση απλώς αλλάζει ήπειρο
Η στροφή από τη Ρωσία προς τις ΗΠΑ δεν λύνει το πρόβλημα της εξάρτησης· απλώς αλλάζει γεωγραφική κατεύθυνση. Η ναυτιλία κινδυνεύει να εγκλωβιστεί σε ένα δυτικό μπλοκ, εξαρτώμενη από αμερικανικά φορτία και διαδρομές που ελέγχονται πλέον από την πολιτική Ουάσινγκτον.
2. Αναπτυσσόμενες αγορές μένουν πίσω
Ενώ η συμφωνία δίνει ώθηση στις διατλαντικές ροές, δεν ενισχύει ουσιαστικά τις μεταφορές προς την Ασία, την Αφρική ή τη Λατινική Αμερική — περιοχές όπου βρίσκεται η πραγματική μακροπρόθεσμη ναυτιλιακή ανάπτυξη.
3. Τα εμπορευματοκιβώτια δεν… πανηγυρίζουν
Ο κλάδος των containerships δεν ωφελείται ουσιαστικά. Οι υπάρχουσες δασμολογικές επιβαρύνσεις διατηρούνται υψηλότερες από την προ-πολεμική εποχή. Οι αναλυτές μιλούν για «κατανάλωση της πρόωρης ανάκαμψης» και αναμένουν κάμψη των όγκων στο δεύτερο μισό του έτους.
4. Η τεχνητή ώθηση δεν κρατά για πάντα
Όπως επισημαίνει η Bloomberg Economics, ακόμη και αν η συμφωνία μείωσε την ένταση, τα πλήγματα από τον προηγούμενο εμπορικό πόλεμο παραμένουν. Η παγκόσμια οικονομία ενδέχεται να χάσει 2 τρισεκατομμύρια δολάρια ως το 2027, κυρίως λόγω μειωμένων επενδύσεων και ανασφάλειας.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι η ναυτιλία γλίτωσε τις φουρτούνες που πολλοί περίμεναν και, σε ορισμένους κλάδους, βλέπει σαφή σημάδια κερδοφορίας. Όμως αυτό που μοιάζει με θετική συγκυρία είναι περισσότερο ένας γεωπολιτικός ελιγμός παρά μακροπρόθεσμη στρατηγική βιωσιμότητας.
Η εξάρτηση από τις ΗΠΑ, η έλλειψη ισχυρών ροών σε άλλες ηπείρους και η στασιμότητα στα εμπορευματοκιβώτια καθιστούν τη συμφωνία μια ευκαιρία που χρειάζεται προσεκτικό χειρισμό. Οι επενδύσεις σε στόλο συνεχίζονται, αλλά οι κακοτοπιές παραμονεύουν.
Γιατί τελικά, στην παγκόσμια ναυτιλία, η απόσταση μεταξύ λιμανιού και ξέρας… είναι πιο μικρή απ’ ό,τι φαίνεται στο ραντάρ.
Πηγή: newmoney.gr
- Διαβάστε επίσης: Πάνω από €2.500 οι μέσες μηνιαίες απολαβές στην Κύπρο - Αύξηση 5,4%