Η σκιά του σκανδάλου απλώνεται αργά, σαν λεκές πετρελαίου στη ζεστή άμμο του Γουαϊόμινγκ. Η Wall Street Journal αποκαλύπτει κάτι που θα αλλάξει για πάντα την έννοια της διαφθοράς στην Ουάσιγκτον.
Ο υπουργός Εσωτερικών Άλμπερτ Μπέικον Φολ έχει παραχωρήσει, μυστικά και χωρίς διαγωνισμό, το δικαίωμα εξόρυξης του πετρελαϊκού θησαυρού του Teapot Dome στον μεγιστάνα Χάρι Σίνκλερ. Και μαζί του, και άλλα κοιτάσματα στην Καλιφόρνια, στον άλλο πετρελαϊκό γίγαντα, τον Έντουαρντ Ντόχεϊνι. Μια ολόκληρη δημόσια περιουσία, εξαργυρωμένη σε σάκους γεμάτους μετρητά και κρατικά ομόλογα. Όλα αυτά έρχονται στο φως τον Απρίλιο του 1922. Ωστόσο είναι έναν χρόνο νωρίτερα, που έχουν δρομολογηθεί.
Το ημερολόγιο γράφει 31 Μαΐου 1921 όταν με μία υπογραφή του προέδρου των ΗΠΑ, Γουόρεν Χάρντινγκ, η εποπτεία των κοιτασμάτων περνάει από το Πολεμικό Ναυτικό στο υπουργείο Εσωτερικών. Και έτσι ξεκινούν όλα.
Ο άνθρωπος με το πιστόλι και τα πετρέλαια
Ο Φολ δεν είναι ένας απλός γραφειοκράτης. Είναι ένας πρώην γερουσιαστής, πρώην χρυσοθήρας, παλιός φίλος του προέδρου Γουόρεν Χάρντινγκ, άνθρωπος των σαλούν και των παιχνιδιών με ουίσκι. Πείθει τον Χάρντινγκ να του μεταφέρει τον έλεγχο των στρατιωτικών αποθεμάτων πετρελαίο.
Και μόλις εξασφαλίζει τον έλεγχο, κινείται αστραπιαία. Οι συμβάσεις υπογράφονται πίσω από κλειστές πόρτες. Η πληρωμή φτάνει «σαν δάνειο» με μια μικρή βαλίτσα γεμάτη 100.000 δολάρια σε μετρητά. Ο Φολ ξαφνικά πληρώνει δεκαετίες απλήρωτους φόρους στο ράντσο του στο Νέο Μεξικό και αγοράζει διπλανά χωράφια. Δεν χρειάζονται πολλά για να σηκωθεί σκόνη.
Ο γερουσιαστής που δεν φοβάται
Ο γερουσιαστής Τόμας Τζ. Γουόλς από τη Μοντάνα ξεκινά έρευνα. Δουλεύει μεθοδικά, ψυχρά, επίμονα. Ξέρει πως οι συμβάσεις είναι «νόμιμες», αλλά κάτι δεν δένει. Όσο σκάβει, ανακαλύπτει στοιχεία που κάποιοι προσπάθησαν να θάψουν. Αρχεία εξαφανίζονται. Μαρτυρίες αποσύρονται. Μα όταν ο εκδότης Κάρλ Μαγκί καταθέτει για την ξαφνική οικονομική άνθηση του Φολ, το σκάνδαλο αποκτά σάρκα. Ο Γουόλς βρίσκει το νήμα: τα 100.000 δολάρια του Ντόχεϊνι, ένα «δάνειο» χωρίς χαρτιά, χωρίς αποδείξεις, μόνο μια βαλίτσα.
Θάνατος, παραιτήσεις και φυλακές
Ο Φολ παραιτείται, ο Χάρντινγκ πεθαίνει λίγους μήνες μετά, εξαντλημένος και εκτεθειμένος από τις αποκαλύψεις. Ο πρόεδρος Κάλβιν Κούλιτζ, που τον διαδέχεται, προσπαθεί να περισώσει την τιμή της κυβέρνησης. Ο Γουόλς ζητά τον διορισμό ανεξάρτητων εισαγγελέων. Το Κογκρέσο στέλνει τους εμπλεκόμενους σε δίκη. Ο Φολ καταδικάζεται. Είναι ο πρώτος υπουργός στην ιστορία των ΗΠΑ που μπαίνει φυλακή για διαφθορά.
Ο Σίνκλερ και ο Ντόχεϊνι, αντίθετα, αθωώνονται για δωροδοκία. Αλλά το κοινό δεν ξεχνά. Ο Σίνκλερ περνά έξι μήνες στη φυλακή για περιφρόνηση της Γερουσίας και προσπάθεια εκφοβισμού ενόρκων. Το σκάνδαλο αγγίζει τις καρδιές του κράτους: τον υπουργό Δικαιοσύνης, τον αδερφό του, τις σχέσεις πολιτικών με τραπεζίτες και πετρελαιάδες.
Η βαλίτσα που δεν ξεχνιέται
Το Teapot Dome μένει ανενεργό για σχεδόν μισό αιώνα. Το όνομά του, όμως, γίνεται συνώνυμο της διαφθοράς. Όταν οι δημοσιογράφοι καλύπτουν το σκάνδαλο του Watergate, μιλούν για τo «νέo Teapot Dome». Κάθε πολιτική βρωμιά που ξεσκεπάζεται, κάθε σκιά πάνω από το Καπιτώλιο, μετριέται με αυτή τη μονάδα μέτρησης ντροπής.
Ο Τόμας Γουόλς, με το μεθοδικό του βλέμμα, γράφει ιστορία. Αποδεικνύει πως η Γερουσία μπορεί να κοιτάξει μέσα στις σκιές της εκτελεστικής εξουσίας. Πως, ακόμα και στις πιο θολές εποχές, η δημοκρατία έχει τα μέσα να φωτίσει τη διαφθορά.
Και η βαλίτσα με τα 100.000 δολάρια μένει στην ιστορία ως το πιο ακριβό βαρέλι πετρελαίου που άντλησε ποτέ η Αμερική.
Πηγή: naftemporiki.gr
Διαβάστε επίσης: Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος: Τα $900 δισ. που κερδίζει η βιομηχανία