Η επιβολή δασμών από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μεγάλους ασιατικούς προμηθευτές ενδυμάτων —όπως η Κίνα, το Βιετνάμ και το Μπανγκλαντές— έχει στρέψει το ενδιαφέρον των Αμερικανών λιανοπωλητών προς την Ινδία.
Στην Tiruppur, γνωστή ως «πρωτεύουσα της πλεκτής ένδυσης» της Ινδίας, το ενδιαφέρον είναι αυξημένο.
Ο R.K. Sivasubramaniam, διευθυντής της Raft Garments, δηλώνει στο Reuters ότι λαμβάνει αιτήματα από εταιρείες όπως η Walmart και η Costco, οι οποίες προσπαθούν να παρακάμψουν τους υψηλότερους δασμούς σε ανταγωνιστικές χώρες.
Όμως, οι κενές ραπτομηχανές στο εργοστάσιό του φανερώνουν την μεγαλύτερη πρόκληση: την έλλειψη εργατικού δυναμικού.
Η ανταγωνιστική Ινδία
Η απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ να επιβάλει δασμό 26% στις εισαγωγές ενδυμάτων από την Ινδία —σε σύγκριση με 37% στο Μπανγκλαντές, 46% στο Βιετνάμ και 145% στην Κίνα— καθιστά την Ινδία ανταγωνιστική.
Σύμφωνα με στοιχεία του 2024, οι εξαγωγές της Ινδίας στις ΗΠΑ ανήλθαν στα 4,7 δισ. δολάρια, με την Κίνα, το Βιετνάμ και το Μπανγκλαντές να προηγούνται.
Με βάση υπολογισμούς του Reuters, το κόστος ανά τετραγωνικό μέτρο ινδικών ενδυμάτων διαμορφώνεται στα 4,31 δολάρια, έναντι 4,24 δολαρίων του Μπανγκλαντές και 4,35 της Κίνας.
Η διαφορά, αν και μικρή, καθιστά την Ινδία πιο ελκυστική σε μια αγορά που αναζητά ποικιλία στην αλυσίδα εφοδιασμού.
Έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού
Παρά τα θετικά δεδομένα, η Tiruppur —όπου απασχολούνται πάνω από 1 εκατομμύριο άτομα— αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα εύρεσης και διατήρησης εργατών. «Χρειαζόμαστε τουλάχιστον 100.000 εργαζόμενους ακόμη», λέει ο Kumar Duraiswamy από την τοπική ένωση εξαγωγέων.
Ο λόγος είναι διπλός: Πρώτον, μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων στην Ινδία (90%) απασχολείται στον άτυπο τομέα, χωρίς σταθερότητα ή επαγγελματική εκπαίδευση.
Δεύτερον, οι εργάτες συχνά εγκαταλείπουν τις οργανωμένες μονάδες για μικρότερες επιχειρήσεις που προσφέρουν καλύτερους μισθούς και περισσότερες ώρες εργασίας.
Αντιμετώπιση με εκπαίδευση και μετακινήσεις
Η κυβέρνηση της Ινδίας προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα επεκτείνοντας ένα πρόγραμμα κατάρτισης 300.000 εργατών στον τομέα της ένδυσης. Παράλληλα, ιδιωτικές εταιρείες, όπως η Cotton Blossom, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, δημιουργώντας κέντρα εκπαίδευσης σε απομακρυσμένες περιοχές για να προσελκύσουν και να διατηρήσουν μετακινούμενους εργάτες.
Όπως δηλώνει ο Naveen Micheal John, εκπαιδεύει εργάτες για τρεις μήνες και τους απασχολεί για επτά, πριν επιστρέψουν στις πόλεις τους. Πλέον εξετάζει την επέκταση σε πολιτείες με καλύτερες συνθήκες για προσέλκυση εργατικού δυναμικού και φορολογικά κίνητρα.
Τα εμπόδια της κλίμακας και της δομής
Η Ινδία χάνει σε όρους οικονομιών κλίμακας. Σύμφωνα με την Ένωση Εξαγωγέων Ενδυμάτων του Μπανγκλαντές, το μέσο εργοστάσιο διαθέτει τουλάχιστον 1.200 εργαζόμενους, ενώ στην Ινδία κυμαίνεται από 600 έως 800.
Ο Mithileshwar Thakur, εκπρόσωπος του εμπορικού φορέα της Ινδίας, αναφέρει: «Έχουμε προβλήματα χωρητικότητας, περιορισμένη κλίμακα λόγω μικρότερου μεγέθους εργοστασίων και έλλειψη εργατικού δυναμικού σε περιόδους αιχμής.»
Αυτό εξηγεί γιατί πολλοί κατασκευαστές επεκτείνονται σε πολιτείες καταγωγής των εργατών τους.
Σύμφωνα με την τοπική ένωση Tiruppur, οι 100 μεγαλύτερες εταιρείες κάλυψαν το 50% των εξαγωγών, ενώ οι υπόλοιπες 2.400 επιχειρήσεις παρήγαγαν το άλλο μισό — ενδεικτικό της κατακερματισμένης παραγωγής.
Η πίεση των τιμών και οι συγκρίσεις με Μπανγκλαντές
Η Walmart διπλασίασε τις εισαγωγές της από την Ινδία μεταξύ 2 Απριλίου και 4 Μαΐου του 2024, σύμφωνα με στοιχεία της Ocean Audit. Ωστόσο, η πίεση στις τιμές είναι έντονη.
Το κόστος εργασίας στο Μπανγκλαντές ανέρχεται σε 139 δολάρια τον μήνα, έναντι 180 στην Ινδία και 514 στην Κίνα. Επιπλέον, οι Ινδικές επιχειρήσεις υπόκεινται σε αυστηρότερους κανονισμούς υπερωριών, αυξάνοντας περαιτέρω το κόστος.
Όπως αναφέρει ο Anwar-ul-Alam Chowdhury από την Evince Group του Μπανγκλαντές: «Η μεγάλη παραγωγική ικανότητα, το χαμηλότερο κόστος και η σταθερή ποιότητα μας δίνουν καθαρό πλεονέκτημα».
Ο Mahesh Kumar Jegadeesan της Balu Exports —προμηθευτής της Walmart— δήλωσε ότι Αμερικανοί πελάτες είναι διατεθειμένοι να μεταφέρουν παραγγελίες μόνο αν οι ινδικές εταιρείες μπορέσουν να φτάσουν τα κόστη του Μπανγκλαντές.
Στο εργοστάσιο της Raft Garments, όπου ράβονται εσώρουχα, ο Sivasubramaniam δείχνει προβληματισμένος: «Μας ζητούν όλοι να ταιριάξουμε τις τιμές του Μπανγκλαντές. Η τιμολόγηση είναι μεγάλο πρόβλημα».
Θα αυξήσει η Ινδία το μερίδιό της στην παγκόσμια αγορά ένδυσης;
Η Ινδία έχει μια μοναδική ευκαιρία να αυξήσει το μερίδιό της στην παγκόσμια αλυσίδα ένδυσης, ιδιαίτερα με φόντο τους νέους δασμούς των ΗΠΑ.
Όμως, για να την αξιοποιήσει, πρέπει να αντιμετωπίσει τις εσωτερικές της αδυναμίες: Την έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, το υψηλό κόστος παραγωγής και τις περιορισμένες οικονομίες κλίμακας.
Χωρίς στρατηγική επένδυση σε ανθρώπινο κεφάλαιο και αναδιάρθρωση του κλάδου, η Ινδία ίσως χάσει το τρένο της παγκόσμιας ευκαιρίας.
Πηγή: ot.gr
Διαβάστε επίσης: Λίστα 20 χωρών για εμπορικές συμφωνίες στην ατζέντα Τραμπ